Kuzey Maine’in engebeli ormanları, 12 yaşındaki Donn Fendler için bir serüvenden hayatta kalma savaşına dönüştü. 1939 yazında bir yürüyüş sırasında kaybolan Donn, karşısında yalnızca doğanın engellerini değil, içindeki duygusal boşluğu da buldu. Babasıyla aralarındaki mesafeyi her zaman hissetmiş, onun sevgisini kazanmak için çabalarken çoğu zaman görmezden gelinmişti. Kaybolduğu o ilk gece, yıldızsız gökyüzü altında yalnız kalırken babasının eksik kalan sevgisini düşünüyordu. Açlık ve susuzluk, onu yapraklar, çamur ve vahşi bitkilerle hayatta kalmaya zorladı. Çığlık atan kuşlar ve uluyan kurtlar, Donn’u korkuyla titretti ama pes etmedi.